پاندمی کرونا وظایفی را برای همه ما ایجاد کرده است: کار، مدرسه و دانشگاه، زندگی اجتماعی– برای هفته‌ها همه چیز از راه دور انجام شده است. اما در واقع، زندگی با فاصله و از راه دور برای افرادی که اختلالات شنوایی دارند چگونه است؟

Carmen Kronawettleitner

برای جوانان و میانسال‌ها مشابه است – ویروس بسیارکوچک و ریز کرونا تاثیر بزرگی بر زندگی همه‌ی ما گذاشته است. رسما به عنوان SARS-CoV-2 یا کووید-19 شناخته شده است و نه تنها فقط بر زندگی روزمره ما اثر گذاشته است، بلکه بر روابطمان هم تاثیر می‌گذارد. در بسیاری از زمینه‌های زندگی، حفظ فاصله به این معنی است که باید به چشم‌ها و گوش‌هایمان اعتماد کنیم. در بهترین کنفرانس‌های ویدیویی، کنفرانس‌های تلفنی، اگر اینترنت کیفیت بالایی عرضه کند، و ارتباط در زندگی ”واقعی” با ماسک‌ها برگزار می‌شوند. این وضعیت برای خیلی از افراد کمتراز حد ایده آل است، بخصوص برای آنهایی که صرفا محدودیت شنوایی دارند.

Kant در وهله اول

جلسات خانوادگی، کلاس‌های یوگا، کلاس‌های موسیقی: دقیقا مانند کار و مدرسه (دانشگاه)، تمام فعالیت‌های اوقات فراغت نیز به اینترنت منتقل شده اند. زوم ، اسکایپ و تمام پلتفرم‌های آنلاین دیگر از ماه مارچ به عنوان مکانی برای ملاقات مجازی با جمعیت زیادی اِشغال بوده اند. با این حال، این فن‌آوری بسیار تحسین شده، همیشه آنچه را که از آن انتظار می رود انجام نمی دهد. و بنابراین در" ایام کرونا "، حتی افرادی که هرگزدرگیر مسایل مربوط به شنوایی نبوده‌اند، به اهمیت شنوایی پی برده اند.
اینطور تصور کنید: مهمانی تولد آنلاینی برنامه ریزی شده است. بالاخره دیدار مجدد خانواده، حتی اگر مجازی باشد. برگزاری جشن ها از طریق اینترنت گسترش پیدا می کند. مهمانی شروع می شود. اما بعد از تشخیص تولد پسر یا دختر که بیش از حد با تکنولوژی دچارچالش شده است – " من در اتاق ملاقات هستم! (گرچه) می توانم شما را ببینم ! اما نمی توانم ببینمتان. (اشاره به مجازی بودن دیدار) بعد از چندین تلاش بی نتیجه برای فعال کردن عملکرد صدا روی کامپیوتر یا گوشی موبایل، پسر یا دختری که تولدش است تسلیم می شود، از تکنولوژی نا امید می‌شود و مهمانی مجازی را با دست تکان دادنی بی صدا ترک می‌کند. و یک مهمانی تولد مایوس کننده در ایام کرونا اینگونه به نظر می‌رسد.

و حالا همان صحنه را مجدد تصور کنید. با این تفاوت که الان، پسر یا دختری که تولدش است متوجه چیزمتفاوتی می‌شود. "من در اتاق ملاقات هستم! می‌توانم صدای شما را بشنوم اما نمی توانم شما را ببینم." بعد ازچندین تلاش برای فعال کردن عملکرد ویدیویی درشروع بعد ازظهر، شانه‌هایش را بالا می‌اندازد و می‌گوید : "ویدیوی من کار نمی‌کند اما اهمیتی ندارد. بهر حال موهایم هم آشفته است. موضوع اصلی این است که می‌توانیم صدای همدیگر را بشنویم." پس از یک ساعت گفتگو و خواندن تولدت مبارک، گروه خداحافظی می‌کند و خوشحال هستند که مجدد صدای همدیگر را می‌شنوند.

این زمانی است که نقل قول مشهور کانت " قادر به دیدن نبودن، شما را از اشیاء دور می‌کند. قادر به شنیدن نبودن، شما را از مردم دورمی‌کند." برای افراد با شنوایی نرمال هم تبدیل به واقعیت تجربه شده می‌شود.

مزیت لب خوانی

ملانی 13 سالهاز تجربیاتش می داند که از سناریوی صدا پاسخی نمی‌گیرد. او در کلاس 4 مدرسه در مدرسه رسانه و تکنولوژی اطلاعات رسانه در منطقه وایلد ورتل Lower Austria، تحصیل می‌کند که درآنجا کلاسها تنها از طریق لپ تاپ ارائه می‌شوند. از اواسط مارچ، کلاسها آنلاین از طریق اینترنت به وسیله پلتفرم مایکروسافت تیمز برگزارشده‌اند. زمانی که صدا ناگهان در طول کلاس آنلاین قطع می‌شد و تنها تصویر استاد دیده می‌شد، ملانی هیچ مشکلی در درک نداشت. او از زمانی که 10 ماهه بوده است دو کاشت حلزون داشته است و می تواند بسیارعالی لب خوانی کند. آنقدر کامل که قادر بود به همکلاسیهایش بگوید معلم چه چیزی می‌گفت.

ملانی می‌گوید : برای شروع، تدریس خانگی (مدرسه خانگی) کاملا سخت بود. اساسا کمتر از مقدار تکلیفی که معلمها برای ما تعیین می‌کردند بود. در درسهای آنلاین، او از یک گیرنده صوتی بلوتوث استفاده می‌کند که سیگنال صوتی را از لپتاپ مستقیما برای شنیدن پردازشگر صوتی ارسال می‌کند. "من اینطوری می‌توانم صدای معلمها را بهتر از آن درک کنم." در طول زمان ملانی متوجه شد آموزش ازطریق مایکروسافت تیمز برایش راحت تر و ساده تر شده است، حتی زمانی که صحبتهای طولانی وجود داشت. این ویدیو به من تصویری از دهان را می‌دهد؛ این در شنیدن به من کمک می‌کند.

سوفی که در کلاس ششم در مدرسه ای بین المللی نزدیک وین شرکت می‌کند که در آنجا درسها به انگلیسی ارائه می شود‌؛ نیز از پشتیبانی انسانی و فنی استفاده می‌کند. نوجوان 16 ساله ای که از اوایل کودکی‌اش کاشت حلزون دوطرفه انجام داده است. معلمانش بخصوص معلم ناظرش به او در نکات و ترفندها کمک می‌کند. سوفی معلم ناظرش را تحسین می‌کند. "معلم ناظرمن برای تمام ویدیوهای آموزشی در هرعنوان درسی‌اش زیرنویس می‌نوشت. او همچنین به من نشان می‌داد چطورمی توانم زیر نویس را در طول کنفرانسهای ویدیویی نمایش دهم." او ادامه می‌دهد: معمولا زمانی که با مردم صحبت می‌کنم، لب خوانی می‌کنم. اما تصویر در کنفرانس ویدیویی اغلب تار شده یا با تاخیر است. بنابراین کمکی نمی‌کند. سوفی می گوید : بنابراین مادرم گاهی در طول کنفرانس ویدیویی کنار من می‌نشیند. اگر چیزی را از دست بدهم او یا همکلاسی هایم مجدد برایم آن را توضیح می‌دهند. برای این کمک از خانواده، معلمین و همکلاسی هایم سپاسگزارم.

تکنولوژی حمایتی و صدای خوب

ساخت زیرنویس اتوماتیک مناسب و ایجاد متن کنفرانسهای ویدیویی و همچنین توانایی ضبط ملاقاتهای آنلاین برای دیدن مجدد آنها در اوقات فراغت‌, عملکردهایی هستند که موانع را برای افراد با اختلال شنوایی حذف می‌کنند و زندگی آنها را ساده تر می‌کنند. زیرا یک سیگنال واضح صوتی بسیار دورتر از واقعیت است، حتی در دنیای ملاقات مجازی

تکنسین Geoff Ball خالق دستگاه Soundbridge همچنین فکر می‌کند که میکروفون‌های خوب همراه با تمام این عملکردهای کمکی بسیار اهمیت دارند. او همچنین با استفاده از دو کاشت می‌شنود و از کمکهای تکنیکی در زندگی کاری‌اش استفاده می‌کند که در آن ملاقات‌های شخصی باید جایی برای ملاقات‌های مجازی باز می‌کرد. "کیفیت صدای خوب، اکنون که تعداد زیادی از مردم در خانه کارمی‌کنند، ازهمیشه مهمتر است."

ماسک‌ها و فاصله

جدا ازدنیای مجازی، موانع دیگری وارد زندگیهای افرادی با شنیداری طبیعی واختلال شنوایی همراه با ویروس کووید 19 شده است: فاصله اجتماعی (فیزیکی) و ماسکهای محافظ. اگر فاصله اجتماعی(فیزیکی) حداقل یک متر و محافظت از بینی و دهان تاثیر ناخوشایندی برای افرادی با شنوایی نرمال دارد، اغلب مانع قابل توجهی را برای افراد دارای اختلال شنوایی ایجاد می‌کنند. تصویردهان شخصی که آنها با او صحبت می‌کنند، که اغلب تشکیل دهنده نقطه مرجع برای استفاده کننده از Cl در نظر گرفته می شود، کاملا درزیرماسک ناپدید می‌شود. تنها چشمها نشان دهنده خلق و خوی فرد دیگر است. این فقط کمک جزئی برای کمک به استفاده کننده از Geoff ،CI است. " کاشت های من کمک بزرگی برای من در طول سالها بوده‌اند. همیشه قادر بوده ام که کارمند صندوقدار سوپرمارکت رامتوجه شوم. اما با فاصله مورد نیاز و ماسک، من صرفا صدا را آرامتر نمی‌شنوم، بلکه خفه و کمتر شفاف است. و از آنجایی که بیشتر از 50 سال در شرایطی بوده‌ام که به شخصی که با او صحبت می‌کنم نزدیک‌تر شوم تا صحبتهایش را بهتر متوجه شوم، این قطعا باعث سقوط من خواهد بود، چون حداقل فاصله را حفظ نمی‌کنم." جف با پوزخند تفکر می‌کند. او به طور جدی ادامه می‌دهد: شما باور نمی‌کنید یک متر و نیم چقدر در درک کردن و فهمیدن موثر است. علیرغم تمام چالشها، Geoff خوشحال است که کاشت‌های شنوایی‌اش را دارد. زیرا در غیر اینصورت ارتباط به حرکت‌ها، حالت چهره و چشمها محدود می‌شد.

ملانی و سوفیِ نوجوان این موضوع را به صورت مشابهی می‌بینند. آنها باید به جهت درک افرادی که ماسک استفاده می‌کنند به شکل سخت‌تری تمرکز کنند. در مدرسه BIG در مرکز وین ( موسسه فدرال برای آموزش ناشنوایان ) [Federal Institute for Education of the Deaf] که در آن کودکان با اختلال شنوایی، ناشنوا و کودکان شنوا آموزش داده می‌شوند، راه حل پیدا شده است. زمانی که آموزش حضوری مجدد شروع می‌شود، معملین ودانش آموزان شیلدهای شفافی که در BIG ساخته شده دریافت می‌کنند تا محدوده صورت را قابل مشاهده نگاه دارند.

شیلدها اغلب در جراحی‌های پزشکان، داروسازان و در حرفه‌هایی که با افراد دارای اختلال شنوایی کار می‌شود، دیده می‌شوند. و حتی در آن نانوایی، که همچنین مردم بدون دستگاه کمک شنوایی را خوشحال و راضی می‌کند. آنها نیز کم و بیش آگاهانه به دیدن دهان اعتماد می‌کنند.

وضعیت خاص خانه سالمندان

یکی ازمکانهایی که ویروس کرونا پیامدهای واقعی خواهد داشت مربوط به اماکن خدمات پرستاری و و منازل نگهداری و مراقبت می‌باشد. یک آگهی درمورد ملاقات به جهت محافظت از این گروه دارای ریسک بالا از پیش داده شده بود. که به شکل قابل توجهی ساکنین این اماکن را از لحاظ تماس آنها به دنیای بیرون محدود به تلفن می‌کرد. تنها تعداد کمی از آنها از لحاظ تکنیکی به اندازه کافی تسلط به تبلت، گوشی‌های هوشمند و غیره را داشتند و قادربودند با خویشاوندانشان از طریق تماس ویدیویی صحبت کنند.

اما این فقط تکنولوژی پیشرفته نیست که برای این گروه سنی مشکلی را ایجاد می‌کند، بلکه اغلب کم شنوایی پیشرونده است. و در تنظیمات جداسازی منزل افراد مسن، که در آن فاصله اجتماعی نیز باید در داخل موسسه رعایت شود، این ترکیب، برخی اوقات منجر به جداسازی اجتماعی می شود. فعالیتهایی مانند آشپزی با یکدیگر، آموزش حافظه یا بازدید از نمایشگاه به صورت ناگهانی دیگر امکان پذیر نبوده. شهروندان مسن تر و قدیمی اکنون دراتاقهایشان محدود و محبوس شده‌اند. در بهترین حالت، سرگرمی با رادیو و تلویزیون عرضه می‌شود. کارکنان مسئول مراقبت، با جدیت کوشش می‌کنند که از افراد مراقبت کنند ولی سمعک اغلب در کشو و بدون استفاده می‌ماند.

آقای کارل 77 ساله ساکن منزلی در وین متعلق به سالمندان و استفاده کننده از دستگاه کاشت حلزون به مدت بیش از 10 سال از داشتن "دستگاه کمک شنوایی" خوشحال است. به کمک دستگاه کاشت حلزون او می تواند تا حدودی تلفنی صحبت کند و با حفظ فاصله اجتماعی با همسایگان و مسیولین مراقبت خود رو در رو صحبت کند. خطر انزوای اجتماعی در طول ملاقات کرونایی برطرف شد. به محض اینکه ملاقات مجددا مجاز شد، اقای کارل ترتیب ملاقات با دخترش را داد. از هیجان ناشی از دیدار دخترش، دستگاه کمک شنوایی‌اش را در اتاقش جا گذاشت. خیلی سریع روشن شد که گفتگو با کاشت هنوز می‌تواند ساده تر باشد. حتی برای لب خوان ماهر، و پس از برگشت سریع، آقای کارل قادر بود تماما در گفتگو شرکت کند . "با کاشت حلزون ممکن بود که تنها بمانم اما خیلی افسرده و تنها نبودم ". او برای دخترش اینها را توضیح می‌داد. و او با اشتیاق منتظر ملاقات بعدی‌اش است که پردازشگر صوتی را از همان اول استفاده کند تا بتواند حتی از فاصله بهتر بشنود.